Mai Bincang-bincang!

Mutu Ilmu Hisab Negara Merosot?

Merujuk kepada tajuk di atas, saya ingin memetik satu karangan membicarakan kekeliruan perangkaan rasmi kerajaan.

Petikan daripada: http://www.malaysiakini.com/columns2/59525
上周二，财政部副部长阿旺阿迪（左图）在国会回答问题时透露，截至2005年12月31日的大马股票交易所主要交易版与第二交易版挂牌公司当中，土著拥有36。64％的上市公司股权。他是怎样算的？但是，昨天，首相署部长阿芬迪发表文告说，土著拥有36。64％股权的数据是不正确的。这个数据，实际上只达21。8％。而截至2004年杪，土著在企业界的股权占有率确如第九大马计划所说的18。9％。

从18。9％到36。64％，又从36。64巴仙到21。8％，最后回到18。9％，说是正确的。间中我们不提林德宜博士所提的45％，单就这几个官方数字，国人当然要问，到底那一个才是正确无误的？如果是用大英帝国的语言来学算术，算出这样的结果，可见大英帝国的语言未必好。如果你说，政府有关部门负责人的数学不好，不能怪英语教学，那么，我们的数学为何这样差劲呢？

Terlebih dahulu, perlu saya jelaskan di sini bahawa saya bukan untuk mencabar mana-mana agensi tentang apa-apa rumusan rasmi kerajaan pusat, negeri mahupun tempatan.

Namun demikian, apa yang mengelirukan masyarakat umum adalah kita dapati kebelakangan ini kerajaan telah mengumumkan beberapa statistik perangkaan yang berbeza-beza dalam bidang yang sama.

Spertimana yang disebutkan oleh saudara pengarang petikan di atas, kita dapati terdapat 4 perangkaan menunjukkan peratusan kawalan Bumiputra dalam ekonomi negara:

a. 18.9% oleh kerajaan.
b. 45% ASLI.
c. 36.64% oleh kerajaan.
d. 21.8% oleh kerajaan.

Daripada ke empat-empat angka ini, masyarakat keliru yang mana satu membayangkan keadaan yang sebenar. Yang anehnya, kerajaan sendiri juga mengumumkan tiga angka berlainan.

Lantaran itu, beberapa persoalan telah timubl:

1. Kenapa kerajaan beritahu angka yang berbeza-beza?

2. Apakah piawaian yang diguna-pakai (andaian) dalam proses merumuskan kesimpulan itu? Adakah piawaian itu merupakan Rahsia Rasmi negara?

3. Siapakah yang patut bertanggungjawab ke atas kesilapan itu? Atau ada pihak yang cuba salah pandu masyarakat?

4. Kenapakah pihak pemerintah tidak berani untuk menyahut / akui kejayaan mereka sekiranya pencapaian sebenar adalah 36% atau 45%? Sewajarnya kejayaan ini satu kebanggaan yang patut dipuji oleh semua lapisan masyarakat?

5. Adakah kejadian ini menggambarkan rakyat Malaysia masih lemah dalam Ilmu Hisab? Kalau ia, adakah ini satu kegagalan sistem pendidikan negara? Kalau tidak, kenapa kita tidak boleh memperolehi satu rumusan yang dengan piawaian yang berkewibawa?

Apa pendapat saudara-saudari budiman?